Doroczynny OSTROPEST PLAMISTY

Ostropest plamisty był stosowany już w starożytnej Grecji i Rzymie. Dotychczas na świecie przeprowadzono ponad 300 badań naukowych potwierdzających skuteczność tego zioła, szczególnie w leczeniu schorzeń wątroby.

Ostropest plamisty jest jednym z najlepiej przebadanych ziół sto­sowanych współcześnie. Swą skuteczność w chronieniu wątroby zawdzięcza sylimarynie, kompleksowi flawonolignanów, pozy­skiwanemu z jego łupin nasiennych.

Ostropest plamisty wzmacnia wątrobę, zapobiegając nadmiernej utracie przez organizm glutationu, związku podobnego do ami­nokwasu, który odgrywa ważna rolę w odtruwaniu organizmu. Badania wykazały, że może on zwiększać stężenie glutationu nawet o 35%. Zioło skutecznie chroni wątrobę przed jednoczes­nym dopływem zbyt wielu szkodliwych substancji. Jest też silnym przeciwutleniaczem, mocniejszym niż witaminy C i E, przeciw­działa więc uszkodzeniom komórek przez wolne rodniki.

Nasiona ostropestu działają odtruwająco, oczyszczająco i rege- nerująco na miąższ wątroby i częściowo na miąższ nerek, zwięk­szają wydzielanie soku żołądkowego i poprawiają apetyt. Wyciągi alkoholowe z tej rośliny działają wzmacniająco na naczynia krwio­nośne, hamują krwawienia wewnętrzne, a zwłaszcza z narządów kobiecych, powodują łagodny skurcz naczyń krwionośnych.

  PRZEJDŹ DO SKLEPU >  

Zastosowanie ostropestu

•  w niedomodze wątroby, 

• w żółtaczce,

• w wirusowym zapaleniu wątroby,

• w marskości wątroby, 

• w ostrym żółtym zaniku wątroby, 

• w zwyrodnieniu tłuszczowym wątroby,

•    w zatruciach, 

• w marskości wątroby (zwłaszcza u alkoholi­ków),

• w braku soku żołądkowego,

• we wzdęciach i odbijaniu,

•  w hemoroidach, »w krwotokach wewnętrznych, *w krwawie­niu z żołądka i jelit.

Ponadto ostropest plamisty stosuje się w leczeniu:

•     łuszczycy

•     ogólnie ochronie i wzmocnieniu wątroby

•     złego samopoczucia po nadużyciu alkoholu

•     kamieni żółciowych

•     reakcji Herxheimera (skutkach ubocznych detoksykacji, tj. leczeniu drożdżycy systemowej)

toksyczności estrogenowej wątroby (obserwowanej w zespole napięcia przedmiesiączkowego) 

  PRZEJDŹ DO SKLEPU >  

Odtruwanie i regeneracja wątroby

Sylimaryna, będąca głównym aktywnym związkiem ostropestu plamistego, jest jedną z najsilniej działających, znanych substancji chroniących wątrobę. Wykazano, że zwiększa ona produkcję glu­tationu w wątrobie o ok. 30%, dzięki czemu znacznie poprawia się możliwości detoksykacji. Stymuluje również syntezę białek w wątrobie, intensyfikując wzrost zdrowych komórek wątro­bowych. Ponadto ostropest plamisty pobudza działanie żółci, co korzystnie wpływa na wątrobę i pęcherzyk żółciowy.

Spośród modeli doświadczalnych, służących pomiarowi ochrony przed uszkodzeniami wątroby, modele, które bazują na tok­syczności amanityny lub falloidyny są najważniejsze, ponieważ te dwa peptydy są najsilniejszymi substancjami powodującymi uszkodzenia wątroby - pochodzą z muchomora zielonawego (Amanita phalloides). W tych modelach doświadczalnych sylima­ryna dawała imponujące efekty. Podana przed zatruciem toksyną (amanityną) w 100% skutecznie zapobiegała objawom zatrucia. Sylimaryna całkowicie przeciwdziałała toksycznym skutkom, nawet podana po 10 minutach od spożycia amanityny. Natomiast sylimaryna przyjęta w ciągu 24 godzin, zapobiegłaby zgonowi i w dużym stopniu ograniczyłaby uszkodzenia wątroby. Prawdopodobnie najbardziej interesującym wpływem składników ostropestu plamistego na wątrobę jest jego zdolność pobudzania syntezy białek. Dzięki temu wzrasta wytwarzanie nowych komó­rek wątrobowych, które zastępują stare i uszkodzone komórki. Co ciekawe, sylimaryna nie działa pobudzająco na komórki nowotworowe wątroby.

  PRZEJDŹ DO SKLEPU >  

Łuszczyca

W leczeniu łuszczycy wskazane jest skorygowanie nieprawidło­wego funkcjonowania wątroby. Opisano, że sylimarynamoże być pomocna w leczeniu łuszczycy, co może wynikać z jej zdolności hamowania syntezy leukotrienów i poprawy funkcjonowania wątroby.

Związek pomiędzy wątrobą a łuszczycą dotyczy jednego z podsta­wowych zadań wątroby - filtrowania krwi. Stwierdzono, że łuszczyca jest związana z wysokim poziomem endotoksyn w krwioobiegu, takich jak endotoksyn występujących w ścianach komórkowych bakterii jelitowych. Łuszczyca ulega znacznemu pogorszeniu w przypadku przeciążenia wątroby przez większą ilość endo­toksyn, toksyn chemicznych lub osłabienia zdolności filtrowania i detoksykacji przez wątrobę.

Innym objawem łuszczycy jest nadmierna produkcja leukotrie­nów. Wykazano, że sylimaryna zmniejsza ich wytwarzanie wsku­tek inhibicji lipooksygenazy. Z tego względu sylimaryna może hamować jeden z czynników nadmiernej replikacji komórek. Sylimaryna oferuje też inne korzyści, które mogą być cenne dla pacjentów z łuszczycą. W większości związane są z korygowa­niem nieprawidłowego poziomu współczynników cAMP i cGMP obserwowanych w skórze pacjentów chorych na łuszczycę.

Współczynnik tych dwóch czynników kontrolnych odpowiada za kontrolę replikacji komórek. W łuszczycy poziom cGMP jest proporcjonalnie wyższy w porównaniu z poziomem cAMR Syli­maryna obniża poziom cGMP i podnosi poziom cAMR.

Dobre efekty w walce z łuszczycą uzyskuje się łącząc nasiona ostropestu oraz pijąc olej z siemienia lnu. Więcej na temat tego oleju TU. 

  PRZEJDŹ DO SKLEPU >  

Kamica żółciowa

Wyniki niedawno przeprowadzonego badania wskazują, że syli­maryna dzięki swej zdolności zwiększania rozpuszczalności żółci może być również stosowana w zapobieganiu i leczeniu kamieni żółciowych. W badaniu tym oznaczono skład żółci u 19 pacjen­tów (4 z kamieniami żółciowymi i 15 po usunięciu pęcherzyka żółciowego z powodu kamieni żółciowych) przed i po kuracji sylimaryną (420 mg dziennie przez 30 dni) lub placebo. Kuracja sylimaryną skutkowała znacznym obniżeniem stężenia choleste­rolu w żółci i wskaźnika nasycenia żółcią.

  PRZEJDŹ DO SKLEPU >  

Przeciwutleniacz

Ze względu na zdolność podnoszenia przez sylimarynę poziomu glutationu w wątrobie, znacznemu wzmocnieniu ulegają układy antyoksydacyjne. Glutation jest wykorzystywany do wytwarza­nia w organizmie peroksydazy glutationowej - najsilniejszego enzymu zwalczającego wolne rodniki. Flawonoidy zawarte w ostropeście plamistym również działają bezpośrednio anty- oksydacyjnie.

  PRZEJDŹ DO SKLEPU >  

Wirusowe zapalenie wątroby

Sylimaryna jest również pożyteczna w leczeniu uszkodzeń wątroby przez wirusy. Jest skuteczna zarówno w ostrym jak i przewlekłym zapaleniu wirusowym wątroby.

W badaniu ostrego zapalenia wirusowego wątroby, sylimaryna podana 29 pacjentom wywarła wyraźny wpływ terapeutyczny na charakterystyczny podwyższony poziom w surowicy biliru­biny i enzymów wątrobowych w porównaniu z grupą placebo. Po piątym dniu leczenia, uzyskiwano większą regresję parame­trów laboratoryjnych w grupie leczonej sylimaryną niż w grupie placebo. Liczba pacjentów z normalnymi wartościami prób wątrobowych po 3 tygodniach leczenia była znacznie większa w grupie przyjmującej sylimarynę niż w grupie placebo.

W badaniu przewlekłego wirusowego zapalenia wątroby stwier­dzono znaczną poprawę dzięki zastosowaniu sylimaryny. Przyj­mowana w dużych dawkach (420 miligramów) przez okres od 3 do 12 miesięcy powodowała cofnięcie uszkodzeń komórek wątrobowych (czego dowiedziono przeprowadzając biopsję), wzrost poziomu białek we krwi oraz obniżenie poziomu enzy­mów wątrobowych. Poprawę odnotowano dla częstych obja­wów zapalenia wątroby (np. dolegliwości brzusznych, zmniejsze­nia apetytu i zmęczenia).

  PRZEJDŹ DO SKLEPU >